گاهی اوقات زندگی طوریه که آدم نون امروز را واسه شکم فرداش نمی خواد، اونوقته که رویاهای آدم به تعویق می افته.
گاهی اوقات آدم از سرنوشت، ‌رو دست خوبی می خوره،‌ که فکر می کنه داره تصمیم می گیره.
اونوقته که آدم ادعاهایی می کنه،‌ که تو رو دربایستی انجامش گیر می افته.
گاهی اوقات آدم از آرزوهاش جا می مونه.
گاهی اوقات آدم می خواد بازی کنه، ‌بازیگر می شه.
گاهی اوقات داره می خنده وقتی تو دلش خونه، گاهی گریه می کنه وقتی داره از زور خنده می میره.
گاهی اوقات شوخی شوخی همه چیز جدی می شه.
گاهی اوقات آدم وقتی زیاد می خواد کم می یاره، گاهی وقتی کم می یاره زیاد می خواد.
گاهی اوقات با ترس و لرز بر می گرده به پشت سرش نگاه کنه،‌ می بینه چه شجاعتی.
گاهی اوقات با شجاعت می تونه ترساشو نگاه کنه.
گاهی اوقات آدم به دنبال خوشبختی، ‌زندگی را گم می کنه، گاهی هم با انتظار زندگی را معنا می کنه.
گاهی اوقات آدم برای پیدا کردن یه گنج الکی،‌ گوهر خودشو گم می کنه،‌ گاهی هم گوهر حقیقت را پیدا می کنه.

الهی... با خاطری خسته، دلی به تو بسته، دست از غیر تو شسته، در انتظار رحمتت نشسته ام... میدهی، کریمی... نمیدهی، حکیمی... می خوانی، شاکرم... میرانی، صابرم...

الهی احوالم چنان است که می دانی و اعمالم چنین است که می بینی... نه پای گریز دارم و نه زبان ستیز...

الهی، مشت خاکی را چه شاید و از او چه بر آید و با او چه باید...؟

دستم بگیر یا ارحم الراحمین...

میتوانیم در کنار هم زندگی کنیم کمی منصفانه تر...

میتوانیم با هم صحبت کنیم کمی مهربانانه تر...

میتوانیم به هم کمک کنیم کمی بیشتر...

میتوانیم بندگی کنیم کمی قشنگ تر...

خوب بودنمان به کسی برنمی خورد...

من یقین دارم اگر درباره ی فلانی صحبت نکنیم هم روز شب میشود...

اگر به آن بنده خدا نگاه نکنیم، عمرمان هدر نمیرود...

اگر قبل از اینکه حرف بزنیم، فکر کنیم، لال نمیشویم...

اگر به جای حرف مردم کمی به خدا فکر کنیم، ضرر نمیکنیم...

اگر با آن بنده ی گمراه کمی دوستانه تر برخورد کنیم او را از آنی که هست بدتر نمیکنیم...

اگر یک بارم که شده بخواهیم درباره ی حرف های پدرومادرمان فکر کنیم، کوچک نمی شویم...

اگر کمی برای دیگری ازخود گذشتگی کنیم، فانی نمیشویم...

اگر برای فرج آقا کمی تلاش کنیم، اینقدر بدبخت نمی شویم...

اگربا این وضع بد زندگی کنیم حتم دارم که به زودی زمین از خوب شدنمان تعجب کند.

 پس طوری زندگی کنیم که بد بودنمان موجب تعجبش شود...